Son zamanlarda her şeyim fevkaladenin fevkinde gidiyor. Düşlediğim her şey gerçek oluyor. Tabi biraz zorlamayla. Şunu anladım ki uğraşılmadan kazanılmış zafer zafer değildir arkadaş. Çok uzakta olmayan bir zaman diliminden sonra tüm hayallerim gerçekleşmiş olacak. Ama daha önümde uzun bir yol var. Hayalim ne mi? şimdilik bunu saklı tutuyorum.Duyan herkesin şok geçireceğine eminim. O yüzden şimdilik susuyorum.
Yaklaşık 1 aydır amcamla sürekli savaş halindeydik. Ben kendi başıma bir iş bulmak isterken, o kendi uygun gördüğü işte çalışmamı istiyor. Amcamın kötü yüzünü görmek istemezsiniz. filmlerdeki kötü adamlar gibi oluyor. Ve malesef ki eli kolu her yere uzanıyor. 1 aylık savaşımızdan o mağlup çıktı ve bana kendi uygun gördüğü bir iş ayarlayacak. evet babasızlık böyle bir şey işte. Korumakla mükellef olan bir akraban bile senin kötülüğünü isteyebiliyor. Ve seni koruyacak kimse yok. 8 yıldır çektiğim şey bu. Ticaret lisesini okumamı ailem istedi.ve şimdi de nerede çalışacağıma onlar karar vereceklerini sanıyorlar. konu ben olunca,çatışma halindeki ailem bir anlaşma imzalıyorlar yani.
Ama sanıyorlar ki benim plan yapamayan bir beynim yok. Çok kısa bir süre sonra şok geçirecekler. Onlar kötüyse ben daha zekiyim. Ve bu beni bir nevi kamçılıyor.
Geçen Elif z. ile harika bir gün geçirdik. Çok güldüm çok eğlendim. O da benim kadar çılgın ve saçmalıklarla dolu. Eğlenmeyi özlemişim. Mutluyum. İlginç ama umut doluyum.
Ve BU BLOĞU SEVİYORUUUM!!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder