Kedicikler. ♥

"Başlıktan da anlaşılacağı gibi" demekten nefret ediyorum ama böyle başlamak zorundayım;


Başlıktan da anlaşılacağı gibi,bugünkü konumuz kediler. bir arkadaşımın tavsiyesine uyup "en çok sevdiğin şeyin yazısını daha güzel yazarsın." dediği için bunu yazmak istedim.






yani kısacası kedilere bayılıyorum. Büyük büyük renkli gözleri, tatlı tatlı tüyleri, özellikle küçük kedilerin yaptığı bütün şirinlikler yüzünden asla sevmekten vazgeçemeyeceğim hayvanlar grubuma çoktan girdiler.


Aslında çocukken izlediğim çizgi filmlerden bir kedici olacağımı büyüdükçe anladım.


tom&jerry de Tom'un o küçük lanet fareyi ne zaman yiyeceğini düşünmeden geçirdiğim bir günüm bile yoktu. 


özellikle fare ve kuş karakterlerinden nefret ederdim. 


sylvester ise hala içimde kalan bir yara. Türk olsa "çekmediğim dertler çile kalmadı" diye şarkıya bağlayacak yahu. 


köpekten çeker,kuşu bir türlü yiyemez. kendi küçük kedi yavrusuna bile doğru dürüst bir baba olamamıştır. 

gerçek hayatta ise köpekten çok kediler çile çeker. köpeklere kimse sataşamaz ama kedileri gördüğü yerde tekmeyi basan insanlar vardır. 


küçükken babamla sahilde yürüken bir olay olmuştu. 


önümüzde pis kılıklı 2 adam yoldan geçen kediye topa vurur gibi sağlam bir tekme atmışlardı.


babam da bunu görüp aşırı derecede sinirlenmişti.


babam iri cüsseli biriydi.eli de acaip ağırdı. ben babama;


"sende onlara bir tekme at baba küçüğü ezmenin ne kadar kötü olduğunu öğrensinler." demiştim.


Babam hiç birşey yapmamıştı. ve o gece babama küs kalmıştım. 


ama ertesi gün getirdiği pastayla barışmak zorunda kaldım.




öyle birşeydi işte.


yani kısacası kediler harikadır.


onlar için nankör diyenler asıl nankördür.!


izmirde müstakil bir eve yerleşirsek annemden kedi alacağıma dair bir söz aldım.


Ama bu yazımdan şu da anlaşılmasın, ben sadece kedileri değil köpekleri de severim :)


Öptüm.

(YİNE GElİİİNN!)