Kalbimdeki silüet.

Bugün, 10 kasım.

Büyük, çok büyük bir insanın ölüm yıl dönümü herşeyden önce,

o kadar büyük ki. gölgesi tüm ülkede adım adım dolaşıyor. bugün uyandığımda tam karşımdaki odanın camında onun silüetini gördüm. ilk önce hayal olduğunu sandım. ama gözlerimi açıyorum kapıyorum gitmiyor, orada öylece duruyordu.kafamı aşağı yukarı yaptım yok nafile. sonra düşündüm.

"neden özlemiyle yandığım birinin silüetini gözümden silmeye çalışıyorum ki??"  yatağın içinde hiç kıpırdamadan o silüete baktım. Anneme aynı silüeti gösterdim ama o göremedi. daha doğrusu bakamadı. bakmak ve görmek derler ya resmen o yaşandı bugün evde. 

Kalktım. 

her zaman saçma sapan şeylerden bahseden sabah programları bugün ondan bahsediyordu. "bu kadar mı körleştik?" dedim içimden. İnsanlar bu programlarlamı bugün 10 kasım olduğunu öğreniyorlardı belkide. onun sevdiği şarkılar onun yatları katları herşeyi göz önündeydi. iyi hoş güzel. birşeyler aşılanmaya çalışıyor. ama benim içime sinmiyor yahu. özel günler hariç bir gün bir dakika bile tarih dersi vermemiş programlar sadece özel günlerde böyle şeyler yapıyor. Reyting falan için mi?? düşünmek bile içimi deliyor resmen ya.! 

Neyse ya ben biraz ondan bahsetmek istiyorum. kalbimden çıkmayacak ailemden bile önce gelen kişiden.  ATATÜRK den.


Herkez onun hakkında bir sürü şey söyler. dolu dolu, dolu dolu. kimi iyi yöndedir kimi kötü yönde.kimileri sevgisinden mükemmel şeyler söyler, kimi kuyruk acısından iğrenç şeyler söyler.kimileri hitlere benzetir, kimileri ise bir meleğe. ama ben onu çok daha öte bir şeye benzetiyorum.


Ben onu bize sonsuza kadar bilgi verecek bir öğretmen gibi görüyorum. onun öğrettiği şeyleri yapmak, onun izinden gitmek bizi mükemmele bir adım daha yaklaştırıyor. sonsuz bilgisi ve sevgisi bana tıpkı bir öğretmeni hatırlatıyor. o bizim hiç göremediğimiz bir baba bir abi kadar mükemmeldir.


ATAMLA ilgili duygularım o kadar dolu ki, cümlelere dökmem inanılmaz zor blog sakinleri. anlatılmaz. aklımdan binlerce düşünce geçiyor. fakat hiç birini kaleme aktaramıyorum.


Ona dair aklıma kazınan tek şey onu sonsuza kadar seveceğime,ve her ne kadar yolundan itmeye çalışsalarda gidebildiğim kadar gideceğimdir.


Onun yolunda ben her zaman varım.

Peki ya siz??